Mehtidis, Alexis - Luchtoorlog over Griekenland en Albanië (1940-1941)
Liefhebbers van gemakkelijke thrillers, ga je gang. Historici die op zoek zijn naar klinische informatie, dit is voor u.
Een indrukwekkende 130 pagina's tellende chronologie van de luchtoperaties - dag na dag - tussen 8 juli 1940 (de dag waarop de Mussolini-multalomanie dacht dat het slechts een mondvol Albanië en Griekenland was) en 30 april 1941, het einde van Operatie DEMON, die de totale evacuatie van de geallieerde troepen van Griekenland naar Kreta en vervolgens naar Egypte markeerde.
Interessante en complexe operaties, want het ging om maar liefst zeven luchtmachten en alle soorten operaties: jacht, bombardementen, verkenning, transport, parachutering, mijnbouw, aanval op zee, torpedo's, hydraviatie, ASM-aanval, elektronische oorlogsvoering, etc...
Wat op het eerste gezicht opvalt is dat de echte beheersing van het luchtruim Brits lijkt te zijn totdat de Luftwaffe het conflict ingaat.
Het tweede element dat in de lijnen van Prof. Mehtidis naar voren komt is het aantal verschillende soorten vliegtuigen. De Blenheim, Gladiator, Wellington, Z.1007, CR.42, Bf.109, Ju-52 (aan beide zijden!) en Stuka waren weliswaar alomtegenwoordig, maar een groot aantal andere soorten vliegtuigen (P.24, Bombay, Hurricane, Spitfire, Z.506, Breguet XIX, Potez 25A, Bloch MB.315, He111, etc.) moeten het dagelijks leven van de logistiek van elke oorlogszuchtige persoon in een permanente nachtmerrie hebben veranderd.
Het wordt al snel duidelijk dat iedereen de Middellandse Zee oversteekt in alle richtingen: de Italianen vallen Kreta aan vanuit Libië; de Duitsers proberen het Suezkanaal vanuit Rhodos te ondermijnen; Griekenland wordt gesteund door Britse konvooien vanuit Alexandrië en Port Said en vanuit de vliegbases van Mersa Matruh en Malta; de Joegoslavische luchtmacht zoekt haar toevlucht in Aboukir. Ook de uitgebreide pagina's over de luchtcomponent van de zeeslag bij Kaap Matapan illustreren dit concept ruimschoots.
Albanië lijkt als zodanig niet erg interessant: het dient als slagveld, een glacis die de invasie van het vasteland van Griekenland vertraagt. maar niet echt een strategische verovering. En pas als de Luftwaffe klaar is in de Joegoslavische lucht (en koning Peter naar Griekenland is gevlucht, dan naar Egypte aan boord van een RAF Bombay), zullen de Bf.109's hun handen vrij hebben om alles in Griekenland te vegen.
Neofieten zullen op de pagina's veel interessante dingen leren: over de Britse satelliet-spoortechniek voor de verspreiding van de Hurricanes rond de Larissa-basis; over hun vermogen om "Ultra"-berichten te onderscheppen die waarschuwen voor een dreigende aanval op Rhodos; over de rol van de Metaxas-verdedigingslinie en de Rupel-versterkingen; over het totale gebrek aan respect voor hospitaalschepen; of op de Duitse luchtlandingsoperaties op het kanaal van Korinthe om het Griekse vasteland af te snijden van de Peloponnesos en de Britse terugtocht te voorkomen; en natuurlijk op de verschillen tussen de Griekse opperbevelhebber en de RAF, die weigert te opereren in tactische ondersteuning van de Griekse landstrijdkrachten.
In de eenvoudige chronologische opeenvolging van luchtacties komt men in deze campagne terecht, bouwt men geestelijk een totaalvisie op en begint men te wachten op de rest van de geschiedenis. Uiteindelijk zullen ook thrillerfans iets van hun gading vinden.
126 pagina's - in het Engels