V.G. Ferrain en M.V. Krasnoglyadova - Yak-9, Technische beschrijving (1944)(Ebook)
V.G. Ferrain en M.V. Krasnoglyadova - Yak-9, Technische beschrijving
Het Yak-9 vliegtuig, ontworpen door luitenant-generaal T. Yakovlev van de afdeling Luchtvaarttechniek, is een modern gevechtsvliegtuig dat is gebouwd om te voldoen aan de eisen van patriottische oorlogsvoering. Het vliegtuig is eenvoudig te bedienen en vereist geen hoge kwalificaties van de piloot.
Het ontwerp van het Yak-9 vliegtuig is een eenmotorig vliegtuig met een lage cantilevervleugel, intrekbaar landingsgestel en een landingsgestelstandaard.
De bewapening van het vliegtuig omvat de synchrone UBS-machinegeweer en het MP-20 motorkanon dat door de holle as van de motorversnellingsbak wordt afgevuurd, de elektrische vuurleiding van het wapen en het elektropneumatische machinegeweer.
De eerste Yak-9's kwamen in gevechtseenheden aan om deel te nemen aan het Sovjet tegenoffensief na de Slag om Stalingrad in de winter van 1943. Hij werd al snel een grote vechter van de VVS. Het was relatief gelijkwaardig aan Bf-109G's en Fw-190A's, hoewel over het algemeen langzamer, maar meer wendbaar. Het werd vooral gebruikt voor luchtgevechten en in het bijzonder voor de vernietiging van Duitse bommenwerpers, waarbij de 37 mm-granaten een verwoestend effect hadden.
De Yak-9 was onder andere het toestel van de Normandie-Niemen Fighter Group en het 1e Poolse jachtregiment. Het diende als een berg voor vele azen, zoals Aleksandr Pokryshin met 59 overwinningen, Grigori Retchakov met 56 en Dimitri Glinka met 50. De Yak-9DD's van de 236th Fighter Division (IAD) zorgden voor begeleiding van de Amerikaanse bommenwerpers die de olievelden in Roemenië aanvielen. Zij hebben de Joegoslavische partizanen enige tijd gesteund vanuit Bari in Italië.
De Yak-9 was in dienst van de Noord-Koreanen, die er 79 bezaten, tijdens de vroege Koreaanse oorlog. De Yak-9 heeft veel luchtmachten van het Warschaupact uitgerust.
In totaal werden tot 1948 16.769 Yak-9's gebouwd, waarvan 14.579 tijdens de Tweede Wereldoorlog.
Gepubliceerd door Oborongiz in 1944
108 pagina's - in het Russisch