Amiot

Félix Amiot werd geboren in Cherbourg op 17 oktober 1894 en overleed in Suresnes op 21 december 1974. Hij was een Franse industrieel en bouwer van vliegtuigen, waarvan sommige dienst deden in de Franse luchtmacht tijdens de Tweede Wereldoorlog, en van vissers-, plezier- en marineboten in Cherbourg1, waaronder de speedboten Combattante.

In 1908 verliet zijn familie Cherbourg en verhuisde naar Issy-les-Moulineaux, aan de rand van Parijs, waar de pioniers van de luchtvaart - Blériot, Voisin en de gebroeders Farman - hun hangars installeerden en hun machines testten op een oefenterrein dat werd gebruikt door cavalerieregimenten. Deze nabijheid moedigde hem aan om de sprong te wagen. In 1912 bouwde Félix Amiot zijn eerste vliegtuig, de Amiot 01, in een garage vlakbij het veld.

In september 1913 vroeg hij zijn eerste patent aan voor een “distributiesysteem voor vaste of roterende twee- of viertakt verbrandingsmotoren”.

In september 1914 nam Félix Amiot dienst om naar het front te gaan. In oktober 1915 werd hij op verzoek van Morane-Saulnier teruggeroepen naar het front. Daar ontwikkelde hij een proces voor het samenstellen van metalen onderdelen door middel van stansen, dat interessant was voor de luchtvaartindustrie en de aandacht trok van Louis Loucheur, die binnen de regering verantwoordelijk was voor defensiezaken. Loucheur bood Amiot de kans om een vliegtuigfabriek te leiden. Met financiële hulp van Pierre Wertheimer, die eigenaar was van de parfums Chanel en Bourjois, richtte Amiot zijn eerste bedrijf op, Société d'emboutissage et de constructions mécaniques (SECM). SECM vervaardigde en repareerde vliegtuigen van Morane-Saulnier, Breguet en Sopwith.

Amiot ontwikkelde bommenwerpers; zijn nieuwe modellen, de 370, 350 en 340, werden erkend en bewonderd: tussen september 1937 en augustus 1939 brak de Amiot 370, gevlogen door commandant Maurice Rossi, een reeks van 11 snelheidsrecords over 1.000, 2.000 en 5.000 m en met ladingen van 500, 1.000 en 2.000 kilo. In augustus 1938 werd het prototype van de Amiot 340 gekozen door generaal Vuillemin, stafchef van de Franse luchtmacht, voor een diplomatiek bezoek aan Berlijn. Meer dan 1.800 van de Amiot 350 en zijn afgeleiden werden vanaf 1938 door de Franse luchtmacht besteld. SECM ontving talrijke verzoeken om de licentie voor de productie van het vliegtuig te verkrijgen of om het te bestellen.

Op 3 juni 1940 werden de werkplaatsen en fabrieken in Le Bourget zwaar gebombardeerd. De Duitsers bezetten ze, plunderden ze grondig en droegen ze over aan Junkers. Amiot financierde uit eigen zak een netwerk dat erin slaagde een dozijn mensen naar Noord-Afrika te smokkelen en inlichtingen aan de Britten door te geven. Helaas werd het netwerk in mei 1943 ontmanteld toen de Gestapo de leider, Yves Maurice, arresteerde in Perpignan.

Amiot ging samenwerken met de Junkers Flugzeug-und-Motorenwerke fabriek om 370 Junkers Ju 52 transportvliegtuigen te bouwen. Na de bevrijding bouwde de fabriek deze vliegtuigen onder de naam Amiot AAC.1 Toucan.
Amiot kwam financieel gezond uit de oorlog. Op 6 september 1944 werden hij en de directie van SECM echter gearresteerd op beschuldiging van collaboratie en asociaal gedrag. In november 1944 werd SECM gevorderd, een vordering die in 1946 werd omgezet in nationalisatie door een minnelijke verkoop aan de staat, waardoor er een einde kwam aan de luchtvaartactiviteiten.

Na de oorlog richt hij zich op de scheepsbouw. Hij ontwierp militaire sloepen die het bedrijf over de hele wereld exporteerde. Sommige daarvan werden beroemd onder de naam Cherbourg launches, toen ze werden ingenomen door Israël, dat ze had besteld tegen het embargo van generaal de Gaulle in.